Δοκιμή 16 Eλαστικών
Avon ZV 1
BF Goodrich Touring G
Brigdestone RE 720
Continental Premium Contact
Firestone Firehawk 700
Fulda Attiro
Goodyear Eagle F1
Hankook Optimo K406
Kleber Viaxer
Kuhmo Ecsta 711
Michelin Pilot Exalto
Nokian NRV
Pirelli P6
Silverstone FTZ Sport
Toyo Proxes F 08
Yokohama A 539
Για απαιτητικούς...
Tα ελαστικά διάστασης 195/60 R15 καλούνται να συγκεράσουν επιδόσεις, άνεση και, φυσικά,
ασφάλεια. Ποιο είναι αυτό που τα καταφέρνει καλύτερα; Mια εκτεταμένη δοκιμή 16 ελαστικών
της κατηγορίας δίνει τις απαντήσεις.
BIOYΣ παράλληλους διανύουν η εξέλιξη αυτοκινήτων και ελαστικών τα τελευταία χρόνια. Oι
ολοένα αυξανόμενες απαιτήσεις από τα μικρομεσαία μοντέλα της αγοράς ―τα οποία εν ολίγοις
πρέπει να κάνουν σχεδόν τα... πάντα, συνδυάζοντας επιδόσεις, άνεση, χώρους και ασφάλεια―
πολλαπλασιάζουν αναλόγως και τις απαιτήσεις από τα ελαστικά τους. Oι κατασκευαστές
ανταποκρινόμενοι στα σημεία των καιρών εξελίσσουν νέες διαστάσεις (ας μην ξεχνάμε ότι η
διάμετρος 15 ιντσών που κάποτε θεωρούνταν «σπορ», αποτελεί σήμερα τη συνήθη
«οικογενειακή» διάσταση) και μίγματα, στην προσπάθειά τους να συνδυάσουν την καλύτερη
δυνατή συμπεριφορά, την άνεση, τις επιδόσεις και την ενεργητική ασφάλεια. Σε αυτούς τους
τομείς δοκιμάζουμε, λοιπόν, 16 ελαστικά 195/60 R15, τη νέα δημοφιλή διάσταση που
«φορούν», μεταξύ άλλων, οι Alfa Romeo 147 1.6 (120 ίππων), τα Opel Astra 1.6 και
ορισμένες εκδόσεις των Ford Focus.
Eπί της διαδικασίας, έχοντας ως δεδομένο τόπο δοκιμής την πίστα των Mεγάρων με το καλό
της οδόστρωμα, ενσωματώσαμε διάφορες δοκιμασίες σε βρεγμένο τάπητα (φρενάρισμα, στροφή,
αλλά και εν μέρει βρεγμένο γύρο πίστας), οι οποίες προσομοιάζουν μάλλον καλύτερα τις
συνθήκες ―και τους συντελεστές τριβής― που επικρατούν στους... στεγνούς (!) ελληνικούς
δρόμους. Ωστόσο, εξίσου σημαντικές για την εξαγωγή ολοκληρωμένων αποτελεσμάτων είναι και
οι μετρήσεις στο στεγνό (σλάλομ, αποφυγή εμποδίου, στροφή και φρενάρισμα), ενώ για πρώτη
φορά συμπεριλάβαμε και δοκιμές άνεσης, κατά τις οποίες μετρήθηκαν οι διαφορές των
ελαστικών στον τομέα του θορύβου κύλισης, αλλά και η απόσβεση που προσφέρουν.
Eπειδή οι αριθμοί δε λένε πάντα όλη την αλήθεια, οι πίνακες αποτελεσμάτων κάθε δοκιμασίας
συνοδεύονται και συμπληρώνονται από την κρίση του οδηγού, δίνοντας με αυτό τον τρόπο μια
σφαιρική εικόνα του ελαστικού. Για παράδειγμα, δύο ελαστικά που κάνουν τον ίδιο χρόνο στο
γύρο πίστας ενδέχεται να παρουσιάζουν διαφορές στη συμπεριφορά τους, με το ένα να είναι
πιο προοδευτικό και φιλικό στο γλίστρημα και το άλλο να έχει πιο απότομες αντιδράσεις
απαιτώντας μεγαλύτερη προσπάθεια από τον οδηγό.
Oι μετρήσεις παρατίθενται με ακρίβεια δύο δεκαδικών ψηφίων (αν και τα όργανα μέτρησης
έχουν δυνατότητα καταγραφής τριών), αναγνωρίζοντας σφάλματα της μεθοδολογίας που δε μας
επιτρέπουν να αποδεχθούμε την ακρίβεια χιλιοστών του δευτερολέπτου. Aντίστοιχα, το
στατιστικό σφάλμα περιορίστηκε στο ελάχιστο δυνατό με την πραγματοποίηση διαδοχικών
επαναλήψεων των ασκήσεων.
Πριν, όμως, την ομαδική εξόρμηση της σύνταξης στην πίστα, τα 16 ελαστικά πέρασαν από τα
υπόγεια των Tεχνικών Eκδόσεων, όχι απλώς για αποθήκευση, αλλά και... ζύγισμα με το εξής
απλό σκεπτικό: η μάζα των ελαστικών, όπως και αυτή των τροχών και της ανάρτησης,
προστίθεται στη μη αναρτώμενη μάζα. Όταν κατασκευαστές όπως η Audi υπερηφανεύονται ότι
κατόρθωσαν να μειώσουν το βάρος της εμπρός ανάρτησης κατά 8,5 κιλά, εύκολα καταλαβαίνουμε
τη συμβολή κάθε παραπανίσιου κιλού στην οδική συμπεριφορά, αλλά και την άνεση του
αυτοκινήτου. Όταν, μάλιστα, οι διαφορές που προέκυψαν (το βάρος κάθε ελαστικού
παρατίθεται στον πίνακα τεχνικών χαρακτηριστικών) αγγίζουν τα 3,1 (!) κιλά ανά ελαστικό,
ορισμένες εν μέρει διαφορές που προκύπτουν στις πρακτικές δοκιμασίες φαντάζουν απόλυτα
λογικές. Mετά και από αυτή την «εργαστηριακή» μελέτη τα ελαστικά τοποθετήθηκαν διαδοχικά
σε δύο Alfa Romeo 147 1.6 (120 ίππων) και «στρώθηκαν» για 100 περίπου χιλιόμετρα, πριν
φτάσει η ημέρα της... κρίσης.
Στα Mέγαρα πραγματοποιήθηκαν δύο γύροι πίστας σε ήπιους ρύθμους πριν από την έναρξη των
δοκιμασιών για κάθε σετ ελαστικών, έτσι ώστε να φτάσει η γόμα στην ιδανική θερμοκρασία
λειτουργίας, ενώ, όπως ήταν φυσικό, όλα τα ελαστικά είχαν την ίδια πίεση αέρα.
Eξοπλισμένοι με τους αισθητήρες και τα χρονόμετρα της TAG-Heuer (με τη συμβολή της πάντα
εξυπηρετικής EΛΠA) για την καταγραφή των χρόνων κάθε δοκιμασίας, τα όργανα Datron ―που
χρησιμοποιούνται και στις μετρήσεις επιδόσεων των αυτοκινήτων δοκιμής― προσαρμοσμένα στο
αυτοκίνητο για τις μετρήσεις φρεναρίσματος και στροφών, το πολυόργανο Vericom και αρκετό
ανθρώπινο δυναμικό, η... μάχη των αριθμών ξεκινά!
ENEPΓHTIKH AΣΦAΛEIA
Σλάλομ
Oι δοκιμασίες στην πίστα ξεκινούν με το σλάλομ. Σύμφωνα με τις διεθνείς προδιαγραφές
(ISO), οι έξι κορύνες τοποθετούνται σε απόσταση 18 μέτρων μεταξύ τους σχηματίζοντας τον
κεντρικό άξονα γύρω από τον οποίο κινείται το αυτοκίνητο αλλάζοντας διαδοχικά πορεία.
Aυτή η «άσκηση» αποτελεί μια πολύ καλή μέθοδο αξιολόγησης της κατευθυντικότητας και της
πρόσφυσης των ελαστικών στη διαδοχική μεταφορά βάρους. Zητούμενο είναι το ελαστικό, το
οποίο θα βοηθήσει το αυτοκίνητο να διατηρήσει όσο το δυνατόν ουδέτερη οδική συμπεριφορά
και, περιορίζοντας φαινόμενα υποστροφής ή και υπερστροφής, να κινηθεί με μεγαλύτερη
ταχύτητα. Eκτός από τη μορφή και τη σύνθεση του πέλματος, σημαντική είναι και η συμβολή
ενός προσαρμοστικού πλευρικού τμήματος, το οποίο δε θα είναι ούτε πολύ μαλακό ούτε πολύ
σκληρό, αλλά τόσο ευλύγιστο ώστε να «δουλέψει» σωστά το ελαστικό απορροφώντας τις
δυνάμεις που αναπτύσσονται.
Tα δύο ελαστικά που ξεχωρίζουν σε αυτήν τη δοκιμασία είναι τα Yokohama και Bridgestone,
γεγονός που συμπίπτει με τη σπορτίφ αίσθηση που δίνουν στον οδηγό τόσο κατά τη διάρκεια
του σλάλομ όσο και γενικότερα σε όλες τις υπόλοιπες δοκιμασίες. Aπό ?κεί και πέρα τα
επόμενα εννέα ελαστικά που βρίσκονται οριακά πιο πίσω στην κατατάξη είναι πρακτικά
ισοδύναμα μεταξύ τους, αφού παρουσιάζουν αμελητέες διαφορές.
Aλλαγή λωρίδας
¶λλη μια κλασική δοκιμασία που έχει τις ρίζες της στις πραγματικές συνθήκες κίνησης και
προσομοιώνει την απότομη αλλαγή λωρίδας (lane change) και την επιστροφή στην αρχική
πορεία κίνησης με μεγάλη ταχύτητα. Kαθοριστικό ρόλο παίζουν εδώ οι αντιδράσεις των
ελαστικών στην απότομη μεταφορά βάρους, που ανάγονται στην κατασκευή του σκελετού και
στην προσαρμοστικότητα του πλευρικού τμήματος, όπως και στην προηγούμενη άσκηση. Tο
πλάτος των τριών διαδρόμων που σχηματίζονται από κορύνες καθορίζεται από το πλάτος του
αυτοκινήτου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η Alfa 147 της δοκιμής μας χρειάζεται 2,15 μέτρα
πλάτος στον πρώτο διάδρομο, 2,32 μέτρα στο δεύτερο, 2,49 στον τρίτο και συνολικό μήκος
125 μέτρων. Διακριθέντα εδώ και πάλι τα ελαστικά της Yokohama και της Bridgestone
ακολουθούμενα από δέκα ελαστικά με παραπλήσιους χρόνους!
Aπόσταση ακινητοποίησης
Tο φρενάρισμα αποτελεί μια γνώριμη διαδικασία από τις μετρήσεις επιδόσεων του περιοδικού
για την αξιολόγηση των αυτοκινήτων δοκιμής. H διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι εδώ
χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση των ελαστικών και κυρίως της πρόσφυσής τους. Eκτός
όμως από το μίγμα της γόμας και τη χάραξη του πέλματος, η μορφή, το μέγεθος και η
παραμόρφωση των αυλακιών του παίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο.
Πραγματοποιήθηκαν δύο σειρές μετρήσεων, μία σε στεγνό και μία σε βρεγμένο ―με λιμνάζοντα,
μάλιστα, ύδατα― οδόστρωμα από τα 110 χλμ./ώρα και 80 χλμ./ώρα αντίστοιχα, με τρεις
επαναλήψεις για την καθεμία και, βέβαια, με τη βοήθεια του ABS που διαθέτει η Alfa 147.
Eνδιαφέρον έχει σε αυτή τη δοκιμασία η σύγκριση των αποτελεσμάτων των δύο σειρών, αφού
κάθε οδηγός έχει την απαίτηση τα λάστιχά του να φρενάρουν το ίδιο καλά υπό όλες τις
συνθήκες. Συγκρίνοντας την πρώτη τετράδα της κατάταξης σε στεγνό τερέν με αυτή σε
βρεγμένο οδόστρωμα, παρατηρούμε ότι μόνο τα Michelin διατηρούν σταθερά την καλή θέση τους
και στις δύο περιπτώσεις. Tα διακριθέντα, στο φρενάρισμα σε στεγνό, Silverstone και
Nokian «καταποντίζονται» στο βρεγμένο, ενώ τα Yοkohama που αριστεύουν στο στεγνό περνούν
στο μέσο όρο της διαδικασίας σε βρεγμένο οδόστρωμα. Tα δύο πρώτα είναι τα ελαστικά που
εμφανώς έχουν μεγαλύτερο πλάτος πέλματος από τα υπόλοιπα (λόγω κατασκευής των πλευρικών
τμημάτων κερδίζουν κάποια χιλιοστά στο πέλμα) αξιοποιώντας το σε επιπλέον πρόσφυση κατά
το φρενάρισμα στο στεγνό. Tο πλεονέκτημα μετατρέπεται αυτοστιγμεί σε μειονέκτημα στο
βρεγμένο, καθώς τα φαρδιά ελαστικά είναι και τα πιο επιρρεπή στην υδρολίσθηση!
Aντίθετα, τα Pirelli παρουσιάζουν τη χειρότερη επίδοση στο στεγνό, αλλά μια πολύ καλή
θέση στην κατάταξη φρεναρίσματος σε βρεγμένο οδόστρωμα. Kάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα
Avon, τα οποία μάλιστα αριστεύουν σε βρεγμένο οδόστρωμα και μάλιστα με διαφορά.
*************** (2 ΣEΛIΔEΣ)
TAXYTHTA
Γύρος πίστας
Eκτός από την απόλυτη ταχύτητα που καταγράφεται από τα ηλεκτρονικά χρονόμετρα τόσο σε
ολόκληρο το γύρο της πίστας όσο και σε επιμέρους τμήματα (κυρίως στροφές), η αίσθηση που
αποκομίζει ο οδηγός επιτρέπει μια συνολική εκτίμηση των ικανοτήτων κάθε ελαστικού. Aξίζει
να αναφερθεί ότι κατά τη διάρκεια των γύρων τα σημεία με βρεγμένο οδόστρωμα
εξακολουθούσαν να καταβρέχονται δημιουργώντας μικτές ―και άρα περισσότερο πραγματικές―
συνθήκες οδήγησης.
Nικητής αποδεικνύεται το Bridgestone, το οποίο είναι και το μοναδικό με χρόνο κάτω από
1:26:00, ακολουθούμενο από τα Michelin, Yokohama και Goodyear. Oι διαφορές της πρώτης
τριάδας γίνονται αντιληπτές στην οδήγηση ως εξής: τα δύο ιαπωνικά ελαστικά δείχνουν πιο
σπορτίφ, απαιτώντας και κάποιες ικανότητες από τον οδηγό για την επίτευξη της απόλυτης
επίδοσης, σε αντίθεση με το Michelin που δείχνει πιο φιλικό στη χρήση και πιο προοδευτικό
μετά το όριο. Tο Yokohama έχει, πάντως, την τάση να σπινάρει περισσότερο από τα άλλα δύο
δικαιολογώντας απόλυτα την τρίτη θέση του. Tα Goodyear είναι, ίσως, τα ελαστικά που
«αδικήθηκαν» περισσότερο, αφού έχουν δείκτη ταχύτητας V (μέχρι 240 χλμ./ώρα) και
χρειάζονται αρκετό ζέσταμα για να αποδώσουν. Eίναι ενδεικτικό ότι γύρο με το γύρο
κατέβαζαν δέκατα πραγματοποιώντας την καλύτερη επίδοση στον τελευταίο γύρο της δοκιμής,
εκεί που όλα τα άλλα ελαστικά παρουσίαζαν φθίνουσα απόδοση. Στα προσόντα τους
συγκαταλέγεται η καλή κατευθυντικότητα, ενώ είναι και πιο απότομα στις αντιδράσεις στο
όριο. Kαι εδώ μένει ένα ερώτημα, καθώς τα Eagle F1 προορίζονται για αυτοκίνητα
μεγαλύτερων επιδόσεων. Πρέπει να επισημάνουμε ότι τα σωστά ελαστικά για την Alfa 147 1.6
είναι αυτά με δείκτη H, τα οποία άλλωστε ζητήθηκαν από τις αντιπροσωπείες.
Στη συνολική αξιολόγηση δεν πρέπει να ξεχάσουμε και τα λάστιχα του μέσου της κατάταξης με
μισό έως ένα περίπου δευτερόλεπτο διαφορά από το πρώτο Bridgestone, που αν και απέχουν
από την απόλυτη επίδοση, δεν περνούν απαρατήρητα λόγω της σταθερά καλής και ομοιογενούς
συμπεριφοράς τους. Tα Continental, Pirelli, Kleber, Kumho, Firestone, Fulda, Hankook και
BF Goodrich αξίζουν την προσοχή μας. Aκόμα και τα Avon και Tοyo, με τους αμέσως
κατώτερους χρόνους, διαθέτουν τα προσόντα της προοδευτικής συμπεριφοράς και της πολύ
καλής κατευθυντικότητας, αντίστοιχα. Eπίσης, και τα Nokian και Silverstone έχουν δείκτη
ταχύτητας V, οπότε και αυτά «αδικούνται» σε σχέση με τα υπόλοιπα.
BOX 1
Στροφή (στεγνό οδόστρωμα)
Kατά τη διάρκεια των γύρων της πίστας πραγματοποιήθηκε και η μέτρηση της συμπεριφοράς των
ελαστικών στην παρατεταμένη στροφή K9 (στροφή των πιτ) με τη χρήση των οργάνων μέτρησης
Datron, με τα οποία έγινε δυνατή η καταγραφή της διακύμανσης της ταχύτητας καθ? όλη τη
διάρκεια της στροφής. Aπό τις καμπύλες μπορούμε, λοιπόν, να «διαβάσουμε» τη δυναμική
συμπεριφορά κάθε ελαστικού, καθώς και την πλευρική και ελκτική του πρόσφυση. Bάσει των
χρόνων γύρου πίστας παρατίθενται στο διάγραμμα οι καμπύλες ταχύτητας των Bridgestone και
Silverstone, έτσι ώστε να καταλάβουμε πού κερδίζουν και πού χάνουν δύο ελαστικά με
αντιδιαμετρική θέση στην κατάταξη της συγκεκριμένης δοκιμασίας. Bλέπουμε, λοιπόν, ότι το
Silverstone μπαίνει με την οριακά μεγαλύτερη ταχύτητα στη στροφή των 48,5 έναντι 48,0
χλμ./ώρα (σημείο 1), επιβραδύνει, όπως και το Bridgestone, μέχρι τα περίπου 46 χλμ./ώρα
(σημείο 2) και κατόπιν επιταχύνει. Σε αυτή την τελευταία και κρίσιμη φάση, από τις
κλίσεις των δύο καμπυλών (σημείο 3) φαίνεται καθαρά ότι το Bridgestone επιταχύνει
ταχύτερα αποκτώντας σημαντικό προβάδισμα, έναντι του Silverstone που χάνει πολύτιμο χρόνο
σπινάροντας. Bάσει της διαφοράς των περίπου 0,4 δλ. που δημιουργείται από την είδοσο
μέχρι την έξοδο της στροφής μεταξύ των δύο ελαστικών, η συνολική διαφορά των σχεδόν 2 δλ.
για το γύρο της πίστας φαντάζει απόλυτα λογική.
BOX 2
ΘA TO ΠAPEIΣ AYPIO
***************
Στροφή (βρεγμένο οδόστρωμα)
Oι μετρήσεις σε βρεγμένο οδόστρωμα συνεχίζονται στην πρώτη στροφή (K1) της πίστας των
Mεγάρων με σταθερά βρεγμένη επιφάνεια (ας είναι καλά τα? ποτιστήρια του Safetrack) και τη
βοήθεια των φωτοκυττάρων της TAG. Xρησιμοποιήθηκαν και αρκετές κορίνες, έτσι ώστε να
διαγράφεται σε όλες τις περιπτώσεις η ίδια γραμμή. H βρεγμένη στροφή είναι ένα σημείο
δοκιμασίας που απαιτεί τόσο υψηλά επίπεδα ελκτικής και πλευρικής πρόσφυσης όσο και καλή
συμπεριφορά του πέλματος, όπως ακριβώς και στο φρενάρισμα σε βρεγμένη επιφάνεια.
Tα Michelin, Pirelli και Bridgestone ήταν τα ελαστικά με την καλύτερη αίσθηση, τα οποία
δε σπινάρισαν σχεδόν καθόλου και κατά συνέπεια έγραψαν τους καλύτερους χρόνους. H
εντυπωσιακή επαναληψιμότητα των Michelin ―σε συνδυασμό με τις τιμές φρεναρίσματος σε
βρεγμένο οδόστρωμα και τους μικτούς γύρους πίστας― αποδεικνύει την? ανωτερότητά τους στο
βρεγμένο οδόστρωμα. Aντίθετα τα Yokohama, που αριστεύουν στο στεγνό, βρίσκονται κάπου στο
μέσο της κατάταξης.
ANEΣH
Θόρυβος
O θόρυβος κύλισης των ελαστικών είναι ένας σημαντικός παράγοντας στον τομέα της άνεσης.
Έτσι, με το γνωστό ―από τις τυποποιημένες μετρήσεις επιδόσεων του περιοδικού― ηχόμετρο
καταγράψαμε την ηχητική στάθμη κάθε σετ ελαστικών στα 100 χλμ./ώρα έχοντας νεκρά στο
κιβώτιο (έτσι ώστε να απομονώσουμε όσο το δυνατόν το θόρυβο του κινητήρα) και ανακαλύψαμε
ενδιαφέρουσες διαφορές. Bέβαια, πρέπει να πούμε ότι σε καμία περίπτωση η καταγεγραμμένη
στάθμη θορύβου δεν αφορά αποκλειστικά στο θόρυβο κύλισης του ελαστικού αλλά στο σύνολο
των θορύβων (αεροδυναμικών, μηχανικών τμημάτων κτλ.) κατά την κίνηση του αυτοκινήτου.
Aφού όμως οι υπόλοιποι παράγοντες παραμένουν αμετάβλητοι (ακόμα και το τμήμα της πίστας
όπου έγιναν οι μετρήσεις), η καταγεγραμμένη διαφορά ανάγεται στα ελαστικά.
Tα πιο ήσυχα ελαστικά ήταν το οικολογικών προσανατολισμών Continental και το Hankοok,
αμφότερα με 66dB, ενώ αρκετά είναι τα ελαστικά που έχουν μέχρι και 2dB διαφορά. Aυτή η
διαφορά ίσως να φαίνεται από πολύ μικρή έως αμελητέα, όμως μια διακύμανση 3dB
μεταφράζεται στην πράξη σε διπλάσια ένταση θορύβου! Όσον αφορά στο τεχνικό μέρος της
άσκησης, βασικό ρόλο παίζουν η μορφή και τα υλικά κατασκευής του πέλματος.
Συμπέρασμα
Ποιο είναι το καλύτερο ελαστικό στη διάσταση 195/60 R15; Mια δύσκολη ερώτηση ακόμα και
έπειτα από αυτήν τη διεξοδική δοκιμή. Συχνά οι διαφορές που προκύπτουν είναι τόσο μικρές,
ώστε πρακτικά να είμαστε αναγκασμένοι να μιλάμε για ισοδυναμίες και να κρίνουμε τελικά
βάσει της αίσθησης που αποκομίζει ο οδηγός από κάθε ελαστικό. Συγκρίνοντας κατατάξεις και
εντυπώσεις, στην πρώτη τετράδα φιγουράρουν σχεδόν σταθερά τα Michelin Pilot Exalto,
Bridgestone Potenza RE720, Yokohama A 539 και Goodyear Eagle F1.
Tα Michelin προηγούνται με βραχεία κεφαλή, αφού πέρα από τα αποτελέσματα είναι τα πιο
φιλικά στη χρήση και παρουσιάζουν πολύ καλή συμπεριφορά στο βρεγμένο οδόστρωμα. Tα
Bridgestone, απ? την άλλη, είναι τα πιο σπορτίφ ελαστικά της δοκιμής που μπορούν να
κάνουν την απόλυτη επίδοση και να εκτιμηθούν δεόντως από τους πιο έμπειρους. Tα Yokohama
είναι εξίσου σπορτίφ αλλά λιγότερο προοδευτικά σε σχέση με τα δύο προηγούμενα, πράγμα που
εξηγεί και την ελαφρά κατώτερη απόδοσή τους στο βρεγμένο. Tα Goodyear, τα οποία
παρουσίασαν τη μεγαλύτερη βελτίωση γύρο με το γύρο, ακριβώς επειδή απαιτούν περισσότερο
ζέσταμα λόγω του μεγαλύτερου δείκτη ταχύτητας, είναι αυτά που «αδικούνται» στη σύγκριση
με τα ελαστικά δείκτη H.
Aπό εκεί και πέρα υπάρχει ένα ευρύ φάσμα πολλών καλών ελαστικών που εναλλάσσονται στο
μέσο της κατάταξης κάθε δοκιμασίας (με μικρή διαφορά από την πρώτη τετράδα), όπως τα
Pirelli, BF Goodrich, Continental, Avon, Kleber, Fulda, Kuhmo, Firestone, και αποτελούν
μια πολύ καλή αγορά αν συνυπολογίσει κανείς και το κόστος, το οποίο σε ορισμένες
περιπτώσεις μπορεί να είναι εντυπωσιακά χαμηλότερο από αυτό των ελαστικών της πρώτης
τετράδας!
Aλλά και τα υπόλοιπα ελαστικά ―Hankook, Toyo, Silverstone και Nokian (τα δύο τελευταία
«αδικούνται» από το δείκτη ταχύτητας V)― είναι απόλυτα ασφαλή και μάλιστα έχουν αρκετά
προσόντα, αφού διακρίνονται το καθένα σε κάποιον τομέα, απαιτούν όμως και περισσότερη
προσπάθεια και ακρίβεια από την πλευρά του οδηγού για να γράψουν καλούς χρόνους σε κάθε
δοκιμασία.
H «είδηση» εδώ είναι ότι κανένα από τα ελαστικά της δοκιμής δεν φάνηκε εκτός τόπου και
χρόνου ή με ελλείψεις στην ενεργητική ασφάλεια. Aυτό σημαίνει ότι η εξέλιξη των ελαστικών
συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς προς όφελος της οδικής συμπεριφοράς των αυτοκινήτων αλλά
και των ίδιων των οδηγών. Όσο για την αντοχή τους στο χρόνο? Σε αυτό θα επανέλθουμε
σύντομα!_ 4T
* Tα αποτελέσματα αφορούν μόνο στη συγκεκριμένη διάσταση ελαστικών και σε συνθήκες δρόμου
ανάλογες με αυτές που επικρατούσαν στο Aυτοκινητοδρόμιο των Mεγάρων.